{Γεια σου Ροϊδίτη σεβνταλή
και στο μπουζουκι μερακλή}
{που πίνεις φίνο μαύρο
και δε φοβάσαι χάρο}

{Αν ήξερα ρε Γιώργο μου
εκείνο το βοτάνι}
{πως θα γιατρέψει μια ψυχή
που είναι γιά να πεθάνει}

{Θα το `παιρνα να το `πινα
το μαύρο σου βοτάνι}
{αφού δεν βρίσκεται γιατρός
τον πόνο μου να γιάνει}

{Γι’ αυτό κι εγώ Ροϊδίτη μου
θα `ρθώ μεσ’ τον τεκέ σου}
{να πιω νταμίρα Τρίπολη
από τον αργιλέ σου}