Μα γιατί δε μου μιλάς
κι είν`το χρώμα στο σκοτάδι,
θα σ`αλείψω μ`ένα χάδι,
μη μου φύγεις και καώ.
Τι να πω!
Μα γιατί δε με κοιτάς
κι είν`τα μάτια σου στραμμένα,
μακρινά και λυπημένα...
στάσου για να πιεις νερό.
Να σε δω!

Να σ`έχω να μη σε χάνω...αχ, αγάπη μου,
η μπόρα είναι εδώ πάνω,
μαθαίνω να μετράω τα λάθη μου.
Τα μάτια κλείνω και βγαίνω στο γέλιο σου
να λείψω δε θα τ`αντέχω
θα γίνω η κορδέλα σου.

Τα κεντήματα πού πας;
μην τα δώσεις σε κανένα
μόνος τα `γραψα για σένα,
να σου δείξω πόσο ζω.
Να σου πω!
Θα σου στρώσω την αυγή
με σφουγγάρι τη σελήνη
ο έρωτάς μου θα σε πλύνει
μην ξεφύγεις απ`τη γη.
Στην αρχή...

Να σ`έχω να μη σε χάνω...αχ, αγάπη μου,
η μπόρα είναι εδώ πάνω,
μαθαίνω να μετράω τα πάθη μου.
Τα μάτια κλείνω και βγαίνω στο γέλιο σου
να λείψω δε θα τ`αντέχω
θα γίνω η κορδέλα σου.