Τώρα που φεύγω, τι το θέλεις το αντίο;
Δεν το πιστεύεις… όμως τέλειωσε το αστείο!
Στο είχα γράψει σε χαρτί πως θα με χάσεις,
Δεν απαντούσες, πάντα αλλού έκανες στάσεις!

Μηνύματά μου τρυφερά, συγκεκριμένα,
Τα αγνοούσες κι όλο άλλαζες το θέμα.
Πούλαγες τρέλα και να πεις δεν είχες λέξη,
Σου φώναζα ‘’έλα’’, μα εσύ τα είχες μπλέξει!

Ρεφραίν

Κρίμα για σένανε που έχασες το τρένο,
Πατούσα γκάζι κι εσύ πάταγες το φρένο!
Κρίμα που άργησες στη στάση μου να φθάσεις
Κρίμα που έχασες τις τόσες παραστάσεις!...