Περπατούσα στη σιωπή μου, στη μονότονη ζωή μου,
δεν υπήρχε ούτ’ ένα αστέρι, μια ελπίδα να μου φέρει,
σ’ έψαχνα,
μα ποτέ δε φανταζόμουν
πως υπάρχεις και θα `ρθεις να με βρεις, να με βρεις.

Ήλιος και αγάπη και καράβι τ’ όνειρό μου,
πάνω στο κατάρτι τ’ άσπρο το πουκάμισό μου,
έλα ν’ ανοιχτούμε μες στου έρωτα το κύμα,
πάμε ταξιδάκι, φίλα με λοιπόν, ξεκίνα.

Περπατούσα κάθε βράδυ μες στου φόβου το σκοτάδι,
στην καρδιά μου ο χειμώνας ήταν μόνιμος θαμώνας,
σ’ έψαχνα,
μέσα στα δικά σου μάτια
είδα φως και ουρανό, ξαναζώ, ξαναζώ.

Ήλιος και αγάπη και καράβι τ’ όνειρό μου,
πάνω στο κατάρτι τ’ άσπρο το πουκάμισό μου,
έλα ν’ ανοιχτούμε μες στου έρωτα το κύμα,
πάμε ταξιδάκι, φίλα με λοιπόν, ξεκίνα.