Τι με κοιτάτε, δεν είμαι εγώ
το ασχημόπαπο αυτού του κόσμου.
Τι με κοιτάτε, την ομορφιά και την αλήθεια
κρύβω εντός μου.
Μη με ρωτάτε, σε ξένο σπίτι
αναθράφηκε η ψυχή μου.
Χωρίς μια μάνα παράθυρο στη φυλακή μου.

Σαν παραμύθι έτσι άντεξα στο χρόνο.
Πέρασα μπόρες μα δε χάθηκα στο δρόμο.
Ντύθηκα κάτασπρα φτερά και πέταξα σαν αγγελούδι
και να που τώρα γίνομαι τραγούδι.

Τι με κοιτάτε, μέσα μου καίει παγωμένο
το νερό που πίνω.
Τι με κοιτάτε, μου φτάνει μόνο λίγη αγάπη
να ομορφύνω.
Μη με ρωτάτε, δεν είμαι εγώ το ασχημόπαπο
που λένε.
Άνθρωπος είμαι δείτε τα μάτια μου που κλαίνε.