Είχα δυο μάτια ευτυχισμένα
που βλέπαν τα χαλίκια στο ποτάμι
και τ`ασημένιο κύμα του νερού
και του ψαριού τ`αστραφτερό το πέρασμα.

Είχα δυο μάτια που τρέχαν ακούραστα
απ`τους κορμούς στους κλώνους, στις φωλιές
και με φτερά και μ`άνθη στον αέρα
χτίζαν για μένα δρόμους της χαράς.

Είχα δυο μάτια λαμπερά κι ανέφελα
απ`τη γιορτή του κόσμου θαμπωμένα
τόσο απαλούς καθρέφτες ο Θεός
είχε στη γη χαρίσει με τα μάτια
της τίγρης ή του κοτσυφιού.

Πού να`σαι τώρα;Λιώσαν μες στο αίμα σου
ή μες στην κόλασή του είναι κρυμμένα;
Βλέπω μονάχα ρίζες και σκιές
και σε σβησμένα κρύσταλλα κοιτάζομαι.

Χαθήκανε τα ψάρια, τα χαλίκια κι ο αφρός
χαθήκανε τα δέντρα κι οι φωλιές
και τα λουλούδια.
Τελείωσε πια το πανηγύρι του Θεού
κι έμεινε μόνο το αίμα μου
ένας χαμένος λαίμαργος καθρέφτης.

Είχα δυο μάτια ευτυχισμένα.
Είχα δυο μάτια ευτυχισμένα.