Κάτι αρχίζω σιγά να σφυρίζω
και το σφύριγμα παίρνει μορφή
Έτσι απλά ξεκινά να θυμάται η καρδιά
κι οι χορδές να κάνουν εικόνες και φτερά.

Συντροφιά μου, υπάρχεις ακόμα
σαν γεύση στο στόμα, σαν βλέμμα ζεστό
Όνειρό μου, πού πας, σαν βροχούλα κυλάς
κι οι χορδές αρχίζουν να κλαίνε
απόψε στην κιθάρα μου ξανά.

( Ισπανικό μέρος )

Αγκάθια που τρυπούν την ψυχή
είναι οι λέξεις του τελευταίου αποχαιρετισμού
Έμεινε ένα κενό, που ένα πυκνό σύννεφο σκέπασε
κι ένα δάκρυ κύλησε ξανά.

Συντροφιά μου είσαι εδώ, δίπλα μου
η ανάσα σου με χαϊδεύει απαλά, μια γεύση από αλάτι
ένα διάφανο όραμα, που άφησε η απουσία σου
και οι χορδές της κιθάρας μου παίζουν μια ζεστή μελωδία.

Κάποια μούσα που αγάπησα τόσο
ήρθε απόψε απ` το πουθενά
Σαν σκιά που περνά, σαν ματιά που ξυπνά
κι ένα ρίγος μου ξαν’ αφήνει στην καρδιά.