Στου Ελικώνα τις κορφές
και στων μουσών τα μέρη
εκεί γεννήθηκε σαν χθες
σε μυστικό λημέρι

Κόρη του ήλιου ήτανε
και η χαρά μεγάλη
να τη θαυμάσουν ήρθανε
του κόσμου οι μεγάλοι

Περνούν τα χρόνια γρήγορα
μες στων θνητών τη χώρα
αλλάζουνε τα σύνορα
και ξεκινά η μπόρα

Ήταν μια κάποια Κυριακή
του Μάη που η Ηλιαχτίδα
εβρήκε τον Ταξιδευτή
σε άγνωστη πατρίδα

Ζούσαν σ’ όνειρο μαζί
σε μαγικά τοπία
αγάπη τόσο δυνατή
δεν μοιάζει σε καμία

Ζηλέψαν όμως οι θεοί
των δύο νιων τα μάτια
και βάλθηκαν οι πονηροί
τα κάνανε κομμάτια

Της Ήρας τα κελεύσματα
παραγγελιές ανθρώπων
που ζούνε μες στη θλίψη τους
μιάσματα των τόπων

Μα ότι είναι αληθινό
ποτέ του δεν νικιέται
στο σύμπαν ξενιτεύεται
ποτέ να μην ξεχνιέται