Στο βάλτο γεννήθηκα από μάνα γη,
στη ζούγκλα πολεμούσα από παιδί,
κατάγομαι απ’ τον ήλιο, πατέρας μου ο ουρανός,
έρχομαι απ’ το σκοτάδι, πηγαίνω στο φως.

Νιώθω σαν ποταμός,
ελεύθερος στ’ αλήθεια σαν ποταμός.
Το σώμα μου να βάψω με φτερά παγωνιού
και φίλος να γίνω με την αλεπού.

Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος...

Εγώ είμ’ ο δαίμονάς σου, κατάρα κι ευχή
Μ’ αυτόν θα ταξιδέψεις σ’ αρχαία εποχή.
Τις ρίζες μου χώνω βαθιά στις σκιές,
το πνεύμα μου ψάχνει τις κορυφές.

Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος...

Ανατολή, ανατολή
τα λόγια σου δώς μου με την αστραπή
Τις ρίζες μου χώνω βαθιά στις σκιές,
το πνεύμα μου ψάχνει τις κορυφές.

Αυτό θέλω να πω
ο πρίγκηπας του βάθους βρίσκεται εδώ.
Γυρεύει τη φυλή που θα φέρει τροφή
Τ’ αδίστακτο κοράκι διψάει για ζωή.

Τι νιώθω λοιπόν;
Λεύτερος, λεύτερος.