Είσαι άγγελος ωραίος
έχεις μάτια γαλανά
και χειλάκι κοραλένιο, μικρό μου
και τετράξανθα μαλλιά.

Ζαλίζομαι ζαλίζομαι
όταν σε συλλογίζομαι.

Στου Βοριά την κρύα βρύση
έσκυψα να πιω νερό
και μου φάνει πως μου δώσαν μικρό μου
τα χεράκια σου τα δυο.

Δεν νταγιαντώ, δεν νταγιαντώ
τον εδικό σου τον καημό.

Αναστέναξα και είπα
να μην είχα γεννηθεί
και στην εδική σου αγάπη μικρό μου
να μην είχα μπερδευτεί.

Πως να σου πω το έχε γεια
που κλαέι η δόλια μου καρδιά.

Ομορφιές και νοστιμάδες
εις σε εσένα κατοικούν
όσο ζω θα σ’ αγαπάω μικρό μου
κι ότι θέλουνε ας πουν.

Δε μου μιλείς μηλόσωμη
μαβρυδερή και νόστιμη.

Σαν το μάρμαρο το άσπρο
που `ναι όξω στο Χριστό
έτσι είναι το πρόσωπο σου μικρό μου
άσπρο και χρυσαριστό.

Στου μαντηλιού σου τα κλαριά
να μουν πουλί να καν’ φωλιά.

Ανεβαίνω κατεβαίνω
κρίμα τα ανεβάσματα
την αγάπη μου δεν βλέπω μικρό μου
κι αρχινώ τα κλάματα.

Έλα και σύρε τον χορό
κι εγώ για'σένα τραγουδώ.

Περπατείς καμαρωμένα
με τη μπόλια χαμηλα
και κανένα δε σ’ αρέσει μικρό
'πο του κόσμου τα παιδιά.

Χρυσή μου αρμπαρόριζα
κάλλιω να μη σε γνώριζα.