Λες πως θέλεις να φύγεις
την πληγή ξανανοίγεις
να ματώσει ακόμα μία φορά
να πληγώσει εκείνον που πονά

Κι ύστερα να πετάξεις
κι όλα εκείνα ν’ αλλάξεις
που σου δίνουν στα νεύρα ένα πόνο γλυκό
ίσως να είναι κάτι πιο δυνατό

Μα αν σηκώσω το βλέμμα
θ’ αντικρίσω το ψέμα
μες τα μάτια σου λάμπει, φαντάζει οργή
και παλεύω να σπάσω αυτή τη σιωπή

Ίσως να’ναι και πάλι μια παραίσθηση άλλη
που μου δίνει η ανάγκη να νιώσω καλά
ίσως να είναι ακόμα πιο πολλά

Κράτα με, κράτα με
κράτα με πονάω
κράτα με

Κράτα με, κράτα με
κράτα με πονάω
κράτα με

Τώρα ξέρω τον δρόμο
κι εξορκίζω τον πόνο
τώρα ξέρω τον τρόπο για να κρυφτώ
μα στο λέω δεν είναι τόσο απλό

Ψάχνεις να βρεις την άκρη
κι απαιτείς ένα δάκρυ
να γεμίσει ακόμα ένα κενό
ίσως να είναι κάτι πιο δυνατό

Μα αν σηκώσω το βλέμμα
θ’ αντικρίσω το ψέμα
μες τα μάτια σου λάμπει, φαντάζει οργή
και παλεύω να σπάσω αυτή τη σιωπή

Ίσως να ’ναι και πάλι μια παραίσθηση άλλη
που μου δίνει η ανάγκη να νιώσω καλά
ίσως να είναι ακόμα πιο πολλά

Κράτα με, κράτα με
κράτα με πονάω
κράτα με

Κράτα με, κράτα με
κράτα με πονάω
κράτα με...