Μέσα σε βάρκες που αρμενίζουν χωρίς κύμα,
σε άλογα που φτάνουν όπου αρχίσαν.
Κι αυτά τα τραίνα που για τρόμο ξεκίνησαν,
στα συγκρουόμενα που οι μύτες τους κολλήσαν.

Πάνω στις κούνιες που πετάνε όταν αγγίζεις τον ουρανό.
Πέρα μακριά στο υπερπέραν στέλνεις φωνή ως τον Θεό.

Σε βρήκα εδώ, σε βρήκα εδώ στη νύχτα μόνη να γυρίζεις.
Με το λυχνάρι του Αλαντίν φωτίζεις κάστρα που `χεις στο μυαλό.

Σε carousel που σε τινάζουνε γι’ αστείο,
φουστάνια γυναικών που σε γυρίζουν,
κι αυτοί οι καθρέφτες που τα μάτια αλληθωρίζουν,
φώτα, λαμπιόνια, μουσικές που σε ζαλίζουν.

Πάνω στις κούνιες που πετάνε όταν αγγίζεις τον ουρανό.
Πέρα μακριά στο υπερπέραν θα `χω φτάσει μαζί σου στο Θεό.

Σε βρήκα εδώ, σε βρήκα εδώ με το λιωμένο παγωτό σου.
Με το λυχνάρι του Αλαντίν φωτίζεις κάστρα που `χεις στο μυαλό.

Σε βρήκα εδώ, σε βρήκα εδώ στη νύχτα μόνη να γυρίζεις.
Με του Κιχώτη τη στολή, γκρεμίζεις κάστρα που `χεις στο μυαλό.

Σε βρήκα εδώ, σε βρήκα εδώ...