Της μοναξιάς μου τις στοές μονάχος περπατάω,
ο δρόμος είναι μακρινός κι όπου με πας θα πάω,
με σταύρωσες, με μάτωσες, κι ας πέθαινα για σένα
το δάκρυ μου έρεε σαν αίμα, λόγια ξεχασμένα

Πίστευα πως οι άγγελοι ζούνε στα όνειρά μας,
ψέματα όμως πίστευα, βρίσκονται ανάμεσά μας,
Μια πόλη έρημη η καρδιά σαν έφυγες μακριά μου,
γύρνα ξανά σε καρτερώ αστέρι και χαρά μου

Στον κήπο της αγάπης μας πήγα για να σε ψάξω,
στο πλήθος όμως χάθηκες, δεν μπόρεσα να κλάψω
Το σταυροδρόμι της ψυχής κι ο Μυστικός μας Δείπνος
χαθήκανε στο διάβα σου, έκλεισε πια ο κύκλος

Σαν άγγελος σ’ αγάπησα, γύρνα στην αγκαλιά μου,
πες μου και πάλι μ’ αγαπάς, λύτρωσε την καρδιά μου,
Σαν άγγελος σ’ αγάπησα, γύρνα στην αγκαλιά μου,
έλα ξανά, κι οδήγησε στο φως την ερημιά μου

Σαν άγγελος σ’ αγάπησα
Σαν άγγελος σ’ αγάπησα