Είμαι φτωχός κι όταν σου λέω σ’ αγαπώ,
εσύ γελάς και με κοιτάς με ειρωνεία,
μα εγώ καλή μου σε φτωχόσπιτο κι αν ζω,
έχω το μέτωπο ψηλά στην κοινωνία.

Τα τελευταία τα σκαλιά ποτέ μην τα περιφρονείς
γιατί σ’ αυτά πρωτοπατάς όσο ψηλά κι αν ανεβείς,
και γρήγορα θα νιώσεις πως στη ζωή ετούτη
δεν κάνουν τους ανθρώπους, αγάπη μου, τα πλούτη.

Είμαι φτωχός μα έχω πλούσια καρδιά
και την αγάπη μου μην την περιφρονήσεις,
είμαι φτωχός μα στη δική μου αγκαλιά,
πίκρες και δάκρυα ποτέ δε θα γνωρίσεις.

Τα τελευταία τα σκαλιά ποτέ μην τα περιφρονείς
γιατί σ’ αυτά πρωτοπατάς όσο ψηλά κι αν ανεβείς,
και γρήγορα θα νιώσεις πως στη ζωή ετούτη
δεν κάνουν τους ανθρώπους, αγάπη μου, τα πλούτη.