Μ’ όνειρα ταξιδέψαμε, τα νιάτα μας ξοδέψαμε,
τα νιάτα μας ξοδέψαμε μέσα στη βιοπάλη,
τα νιάτα μας ξοδέψαμε μέσα στη βιοπάλη.

Βοριάδες μας φυσήξανε και τα όνειρά μας πνίξανε,
και τα όνειρά μας πνίξανε στης πίκρας το κανάλι,
και τα όνειρά μας πνίξανε στης πίκρας το κανάλι.

Είμαστε άτυχη γενιά, δίχως πυξίδα και πανιά,
με φαγωμένα τα σκοινιά, μιζέρια, φτώχεια, γη, δουλειά,
με φαγωμένα τα σκοινιά, μιζέρια, φτώχεια, γη, δουλειά.

Με κύματα παλέψαμε και τη ζωή μας παίξαμε,
και τη ζωή μας παίξαμε στο τζόγο και στα ζάρια,
και τη ζωή μας παίξαμε στο τζόγο και στα ζάρια.

Στους βράχους σκαρφαλώσαμε, χτυπήσαμε, ματώσαμε,
μα βγήκαμε στην αμμουδιά λεβέντες, παλληκάρια,
μα βγήκαμε στην αμμουδιά λεβέντες, παλληκάρια.

Είμαστε άτυχη γενιά, δίχως πυξίδα και πανιά,
με φαγωμένα τα σκοινιά, μιζέρια, φτώχεια, γη, δουλειά,
με φαγωμένα τα σκοινιά, μιζέρια, φτώχεια, γη, δουλειά.