Στο καφενείο «Ελληνικόν»
μαζευόμαστε τα βράδια,
πέντε πέντε στα τραπέζια
και διαβάζουμε «Αυγή»,
«Βήμα», «Νέα», «Αλλαγή».

Όποιος θέλει «Ακρόπολη»
κι είναι κάτι λίγοι,
τζάμπα τις μοιράζουνε,
ο Κοσμάς τις μάζεψε,
να `χει να τυλίγει.

Του Καζαντζίδη το καινούργιο,
δε μου το `στειλες ακόμα,
«το δικό μου πάπλωμα»,
πάρτο και μαζί μ’ αυτό
στείλ’ το «Στρώμα σου για δυο».

Το δικό μου πάπλωμα,
το δικό σου στρώμα,
μην κοροϊδευόμαστε,
θα μας βλέπουν χωριστά
για καιρό ακόμα