Πώς ν’ αντέξω να δουλεύω σαν σκυλί
Οχτώ χαμένες ώρες για μια μπουκιά ψωμί
Κανένας δε δουλεύει όπως εσύ
Την υπερκατανάλωση την έκανες ζωή
μα η δικιά σου τσέπη είναι πάντα αδειανή

Τα λεφτά που παίρνεις τσεπώνουν πάλι αυτοί,
οι παλιοί σύντροφοι με το διευθυντή
Του κλώτσου και του μπάτσου, κόπρε δουλευτή
Για πες μου τι περίμενες απ’ τη δουλειά αυτή
Για πες μου τι περίμενες απ’ τη δουλειά αυτή
εκτός από ισοπέδωση και υποταγή

Κάθε μέρα ένας εργάτης όταν τελείωνε τη δουλειά του
ανυπομονούσε να τον πληρώσει τ’ αφεντικό του
Η γυναίκα του ανυπομονούσε να γυρίσει σπίτι με τα λεφτά
Κι οι δυο ανυπομονούσαν να μαζέψουν ένα σεβαστό χρηματικό ποσό
για να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί
Το αφεντικό δεν ανυπομονούσε καθόλου
για το πότε θα πληρωθεί ο εργάτης του
Μια μέρα τ’ αφεντικό αυτοκτόνησε
Τα χρεόχαρτα του ρουφήξανε τα λεφτά και το αίμα του
Ο εργάτης έμεινε άνεργος
Τις μέρες που ακολούθησαν ζητούσε δουλειά
μα όλοι του λέγανε πως πήγε αργά
Οι φίλοι του δεν τον θυμόντουσαν πια
Ο όρκος που δώσαν ξεχάστηκε
Αυτός στην πείνα, εκείνοι στα λεφτά
Και το τέλος ήρθε τότε που γυρνώντας στο σπίτι
ψάχνοντας τη γυναίκα του
στην τουαλέτα βρήκε ριγμένο ένα έμβρυο
στην τουαλέτα βρήκε ένα έμβρυο ριγμένο, ριγμένο

Πώς ν’ αντέξω να δουλεύω σαν σκυλί
Πες μου τι περίμενες απ’ τη δουλειά αυτή
Πώς... πώς... πώς... πώς...