Σύνορα, σίδερα, κάγκελα και φράχτες
Πρέπει να πηδήξεις για να πιάσεις τον εχθρό
Μα ο δικός μου εχθρός βρίσκετε πίσω από τους φράχτες
Στην ίδια μου την πόλη και στο απέναντι στενό

Αναπνέει τον αέρα που αναπνέω
Πίνουμε από το ίδιο νερό
Πίνει τον καφέ του στο ίδιο μαγαζί με μένα
Και καπνίζει τα τσιγάρα που καπνίζω και εγώ

Σύνορα, σίδερα, κάγκελα και φράχτες
Απέραντο στρατόπεδο έγινε όλη η γη
Δεν έχει περιθώρια για άλλους λιποτάχτες
Για τους αντιρρησίες και όσους το παίζουν τρελοί

Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω μυαλό
Σε δυο λεπτά μπορείς να με βγάλεις τρελό

Μουνόπανο αλφαμίτη τράβηξέ με από τη μύτη
Πάρε με στην πλάτη θα κλατάρω δεν μπορώ
Κοίτα με στα μάτια βλέπεις χάνω το μυαλό μου
Τράβα με απ’ το αυτί και κατευθείαν στον γιατρό

Πήρα αυτά τα χάπια και βλέπω παραισθήσεις
Φίδια και σκορπιούς να βγαίνουν από το ΚΨΜ
Με έζωσαν τα τέρατα, στ’ ορκίζομε τα είδα
Να χορεύουν πόγκο σε μια πίστα χακί

Πες μου τι γυρεύω εδώ μέσα, έλα πες μου
Με όλους εσάς εδώ που πολεμάτε την χαρά
Γριές πουτάνες μάγισσες κουνάτε τα ραβδιά σας
Για να μεταμορφώσετε σε γουρούνια τα παιδιά

Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω μυαλό
Σε δυο λεπτά μπορείς να με βγάλεις τρελό

Σύνορα σίδερα κάγκελα και φράχτες
Ιερά και ευλογημένα από τον δικό σας τον θεό
Μα ο δικός μου θεός είναι ένα απένταρο ρεμάλι
Που εσείς μου τον σταυρώσατε σε αγκυλωτό σταυρό

Τούτη την πατρίδα που θα έρθω να υπηρετήσω
Τη φράξατε με σύνορα σαν να ήταν φυλακή
Κάψατε τα δάση τα βουνά και τα λαγκάδια
Και θέλετε να κάψετε και μένανε μαζί

Ζούμε σε ένα θρίλερ με σκυλιά που κομματιάζουν
Τα λείψανα που απόμειναν από το ένδοξό μας χτες
Ήρθαν και οι τουρίστες για να κατασπαράξουν
Αυτά που δεν προλάβανε οι πολυεθνικές

Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω μυαλό
Σε δυο λεπτά μπορείς να βγάλεις τρελό