Χτες το βράδυ βγάζω τον αντίχειρα
Για ωτοστόπ μέσα στον βούρκο της απατής
Κι αναρωτιέμαι τι με ταρακούνησε
Και μου διαλύθηκε με μιας ο εφιάλτης
Ονειρευόμουνα ότι ταξιδεύαμε
Όλοι μαζί που ξεκινούσαμε τη φάση
Για πες μου τώρα, τώρα τι απέμεινε
Όλοι την κάνατε την έχετε αράξει

Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 ξοφλημένη γενιά
Γενιά του `80 μια ακόμα χαμένη γενιά

Βαρέθηκα να είμαι ο ίδιος μαρτυράς
Σ’ αυτο το έγκλημα που βλέπω κάθε μέρα
Βαρέθηκα να βλέπω τα κουφάρια σας
Στο χώμα σωριασμένα από την ίδια σφαίρα
Σας έχουν πει για μόδες που περάσανε
Και για αναμνήσεις που βρωμάνε νοσταλγία
Μα τώρα εγώ γουστάρω που επέζησα
Βρε δε γαμιέστε εσείς και η μονοτονία

Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 ξοφλημένη γενιά
Γενιά του `80 μια ακόμα χαμένη γενιά

Μες τις τελευταίες κατοικίες σας
Μες τις φριχτές χωματερές του `90
Σας τρώνε τα σκουλήκια χουζουρεύοντας
Στην τηλεόραση τους ήρωες του `60
Δεν είμαι απ’ το σινάφι σας δεν κάνω για το ράφι σας
Βρήκα τον δρόμο μου, δεν πρόκειται ν’ αλλαξω
Αφήστε μου μονάχα μια διεύθυνση
Μόνο μια διεύθυνση για να `ρθω να σας κράξω

Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 πεθαμένη γενιά
Γενιά του `80 ξοφλημένη γενιά
Γενιά του `80 μια ακόμα χαμένη γενιά