Εγώ στο μεροκάματο κι εσύ στον καναπέ
να έρχονται οι άσχετες να λέτε τον καφέ.
Στο φουλ το κασετόφωνο, τσιγάρο και χαρτιά
και στο υπνοδωμάτιο να κλαίνε τα παιδιά.

Θα σε δείρω, Σούλα, ό,τι και να λες.
Θα σε δείρω, Σούλα, κι ύστερα θα κλαις.
Θα σε δείρω, Σούλα, ό,τι και να λες.
Θα σε δείρω Σούλα κι ύστερα θα κλαις.

Πληρώνομαι ο σκλάβος κάθε πρώτη του μηνός,
τα παίρνεις απ’ την τσέπη μου σαν γκάνγκστερ, σαν νονός.
Και δε μου μένει φράγκο για να πιω κανά κρασί
και είμαι σαν εξόριστος σε άγονο νησί.

Θα σε δείρω, Σούλα, ό,τι και να λες.
Θα σε δείρω, Σούλα, κι ύστερα θα κλαις.
Θα σε δείρω, Σούλα, ότι και να λες.
Θα σε δείρω, Σούλα κι ύστερα θα κλαις.

Η μάνα μου μου κόλλαγε να μη σε παντρευτώ
για κείνο και για κείνο και για τ’ άλλο και γι’ αυτό.
Αλλά εγώ ο άσχετος δεν άκουγα τη γριά
και τώρα που την πάτησα είναι πολύ αργά.

Θα σε δείρω, Σούλα, ό,τι και να λες.
Θα σε δείρω, Σούλα, κι ύστερα θα κλαις.
Θα σε δείρω, Σούλα, ότι και να λες.
Θα σε δείρω, Σούλα, κι ύστερα θα κλαις.