Ήτανε μέρες που δεν ήθελα να ζω,
ήτανε νύχτες που δεν ήθελα να πιω,
ήτανε σκέψεις που δεν ήθελα να πω,
ήταν αγάπη που ζει πια στο κενό.
Θέλω να κλάψω μα νομίζω θα σωθώ
μέσα στο ψέμα ξανά θα πληγωθώ,
θέλω εσένα κι αν φύγεις θα χαθώ,
θα καταλάβω
ξανά θ’ αγαπηθώ...

Σαν σήμερα με ξέχασες
κομμάτια η ζωή χωρίς εσένα
το αύριο διέγραψες
δεν βρίσκω πια ζωή μέσα στο ψέμα.
Σαν σήμερα με ξέχασες
πονάει η καρδιά άμα ψάχνω πάλι εσένα
γρήγορα με ξεπέρασες
φοβάμαι μα ελπίζω πια σε μένα...

Ήτανε λάθος μα ψάχνω το σωστό,
θα προσπαθήσω να βγάλω απ’ το μυαλό
ότι μου λείπεις κι ας πάω να τρελαθώ,
θα καταλάβω
ξανά θ’ αγαπηθώ...