Στον ερχομό τους ο ήλιος σιγοσβήνει,
τα μαύρα πέπλα τους κρύβουνε το φως,
βρωμάει ο αέρας από την άθλια μυρωδιά τους,
σαν ξεχύνεται της ψευτιάς ο οχετός.

Πίσω από τις μάσκες που περίτεχνα φοράνε,
κρύβουν πρόσωπα κακόβουλα, εχθρικά
και τα λουλούδια που στολίζουν το κορμί τους,
σχίζουν τη σάρκα με αγκάθια μυτερά.

Άγγελοι του ψεύδους

Κατέχουν λέει, την απόλυτη αλήθεια,
μπορούν να σώσουν την ψυχή σου απ’τη φωτιά,
όμως ζητάνε ότι έχεις και δεν έχεις
για να ξεπλύνουν τη δική τους τη βρωμιά.

Άγγελοι του ψεύδους

Της εξαπάτησης οι αφέντες τώρα φεύγουν
μα θα ξανάρθουν με νέα ψέματα.
Όταν ο χρόνος τα σημάδια σου επουλώσει,
να ανοίξουν άλλα, νέα, πιο βαθιά.