Θολώνει η εικόνα στα μάτια
Τα ηχοχρώματα αλλάζουν ρυθμό
Παγώνει ο ήλιος και φεύγει
Χάνει τον κόσμο κι εγώ τον σταθμό

Έλεγα πως θα περάσει
Μα μοιάζει να `ναι η πρώτη φορά
Κι ένα παιδί θα `χε κλάψει
Κι ένα λουλούδι πως πονά

Σ’ αυτού του κόσμου την άκρη
Πως να σταθεί η χαμένη γενιά
Απόψε θα `χει φεγγάρι
Κι εσύ σκυλί που θ’ αλυχτά

Ξεπέρασέ το τώρα
Ξεπέρασέ το όσο μπορείς
Κι αν δε σε παίρνει η ώρα
Δεν το περίμενα να φανείς
Να φανείς, να φανείς, να φανείς

Ποιος έχει άραγε ευθύνη
Για όλα όσα `μείναν γυμνά
Θα `μαι ένας στίχος που σβήνει
Κι εσύ αγκαλιά μου σαν σκιά

Τρέμω στην κάθε σου λέξη
Νιώθω να βγαίνει σαν κραυγή
Από ένα στόμα αγκάθι
Κι από μια αγάπη σαν κεντρί
Σαν κεντρί, σαν κεντρί, σαν κεντρί

Δε θα `ρθεις, θα χαθείς, μην αργείς, δε θα `ρθεις