Στη ζωή μου τη μαύρη αν δεν είχα κι εσένα
θα `ταν όλα χαμένα, θα `ταν όλα χαμένα.

Τόσα που με βρήκαν, τόσα που `χω πάθει
τόσα που τραβάω στη ζωή!
Αν δεν είχα εσένα να μου δίνεις θάρρος
απ’ τον κόσμο θα `χα πια χαθεί.

Πάντα μ’ αδικούνε, πάντα με μισούνε
πάντα με πικραίνουν και πονώ.
Όταν όμως γέρνω μες στην αγκαλιά σου
κάθε στεναχώρια μου ξεχνώ.

Χτύπα κοινωνία, χτύπα, δεν πειράζει
όσο θέλεις χτύπα πιο βαθιά.
Έχω το βοτάνι που θα με γιατρέψει
απ’ την καθεμιά σου μαχαιριά.