Μ’ ένα ζεϊμπέκικο σου δείχνω πως πονάω
για μια συγγνώμη που χρωστάω να σου πω.
Αφού στα μάτια πια δε θες να σε κοιτάω,
μ’ ένα ζεϊμπέκικο σου λέω "σ’ αγαπώ".

Κάθε του βήμα μαχαιριά
που με χτυπάει στην καρδιά
για τ’ άδικό μου.
Κάθε στροφή του και καημός,
άδικος είν’ κι ο χωρισμός
στο μερτικό μου.

Μ’ ένα ζεϊμπέκικο που κλείδωσα το χρόνο
σου περιγράφω το χαμένο μου καιρό.
Και ένα πράγμα θέλω να θυμάσαι μόνο:
πως μακριά σου ούτε ώρα δεν μπορώ.

Κάθε του βήμα μαχαιριά
που με χτυπάει στην καρδιά
για τ’ άδικό μου.
Κάθε στροφή του και καημός,
άδικος είν’ κι ο χωρισμός
στο μερτικό μου.