Σπάω τη σιωπή που είχα τόσα χρόνια
Βαρέθηκα συνέχεια την ίδια την κολώνια
Στου έργου την οθόνη μας δέν έχει τώρα χιόνια
Κι εμείς πλέον δέν είμαστε παιχνίδι με δυο πιόνια
Έτσι απλά τα πράγματα για’μάς αλλάζουν τώρα ποιά
Και δέν υπάρχει τίποτα εδώ να μέ κρατάει
Τώρα τ’αποφάσισα κι αυτό δέ σταματάει

Ρωτάς για να σου πώ άν φύγω απο’δώ
Στα αλήθεια πού θα πάω
Σου τό’πα μια και δυο και θα στο ξαναπώ
Πώς πίσω δέ γυρνάω

Ξέρω και να χάνω κάτι παραπάνω
Κι ότι δέ το φτάνω το αποχαιρετώ
Ξέρω να κερδίζω και να ξαναρχίζω
Στα όνειρα που χτίζω έτσι και αλλιώς

‘Ει έι έι μ’ακούς ;
Σε’σένανε μιλάω κι όχι πάλι σε κουφούς
Ήρθε η ώρα να μ’ακούσεις είτε θές ή δέ το θές
Γιατί έχω αγαπήσει ότι χάθηκε στο χθές
Άκου να σου πώ βαρέθηκα τα ίδια
Τα ίδια τα δικά σου τα σκληρά σου παιχνίδια
Τώρα πια τα πράγματα για `μάς αλλάζουν ριζικά

Ρωτάς για να σου πώ πώς φτάσαμε ώς εδώ
Το θάρρος πού το βρίσκω
Σου τό’πα μια και δυο Και θα στο ξαναπώ
Πώς η ζωή είναι ρίσκο

Ξέρω και να χάνω κάτι παραπάνω
Κι ότι δέ το φτάνω το αποχαιρετώ
Ξέρω να κερδίζω και να ξαναρχίζω
Στα όνειρα που χτίζω έτσι και αλλιώς

Αυτή είναι η στιγμή που ήθελα πολύ
Μα πάντα λησμονούσα
Προσπάθησα πολύ μα άλλαξες εσύ
Στα αλήθεια σ’αγαπούσα

Ξέρω και να χάνω κάτι παραπάνω
Κι ότι δέ το φτάνω το αποχαιρετώ
Ξέρω να κερδίζω και να ξαναρχίζω
Στα όνειρα που χτίζω έτσι και αλλιώς