Περπατώ και σφυρίζω θλιμμένα
και με πόνο δακρύζω για σένα,
όπου βρεθώ κι ένα δάκρυ καυτό
αργοτρέχει, γλυκιά μου, για σένα,
όπου βρεθώ κι ένα δάκρυ καυτό
αργοτρέχει, γλυκιά μου, για σένα.

Άνοιξε πάλι την πόρτα κι αγκάλιασέ με σαν πρώτα
και σ’ αδειανό προσκεφάλι να ξαναγείρουμε πάλι,
δώσ’ μου ξανά την ελπίδα, φτάνουν οι πίκρες που είδα,
τόσον καιρό μακριά σου, πώς το βαστάει η καρδιά σου.

Περπατώ και σφυρίζω θλιμμένα
και με πόνο δακρύζω για σένα,
όπου βρεθώ κι ένα δάκρυ καυτό
αργοτρέχει, γλυκιά μου, για σένα.

Σαν νυχτοπούλι γυρίζω και στο στενό σου σφυρίζω
σε περιμένω ν’ ανοίξεις, μέσ’ στα φιλιά να με πνίξεις.

Περπατώ και σφυρίζω θλιμμένα
και με πόνο δακρύζω για σένα,
όπου βρεθώ κι ένα δάκρυ καυτό
αργοτρέχει, γλυκιά μου, για σένα.