Στο βαθύ, στο βαθύ, στο βαθύ το ακρογιάλι
με τα ρούχα έπεσα
ρώτησα το στρείδι-μύδι για να βρω το δαχτυλίδι
που το έχασα

Φούντωσ’ ο γιαλός, φούντωσ’ ο γιαλός
φούντωσε κι ο έρωτας που ήτανε τρελός

Μάνα μου, μάνα μου, μάνα μου το στρείδι-μύδι
με έβαλε στα σπλάχνα του
και το κύμα όπως κυλούσε, πόσο με παρηγορούσε
η ανάσα του

Φούντωσ’ ο γιαλός, φούντωσ’ ο γιαλός
φούντωσε κι ο έρωτας που ήτανε τρελός

Πέρασε, πέρασε, πέρασε κάποιο δελφίνι
κι η καρδιά μου τρόμαξε
μην τρομάζεις στρείδι-μύδι, το έχω εγώ το δαχτυλίδι
μου εφώναξε

Φούντωσ’ ο γιαλός, φούντωσ’ ο γιαλός
φούντωσε κι ο έρωτας που ήτανε τρελός