Λένε πως δεν ξαναγυρνάς στα χρόνια τα παλιά,
σαν σε φυσήξει, το ψυχρό του φθινοπώρου, αγέρι,
και λέν, ακόμα, ότι αν έχεις χειμώνα στα μαλλιά,
δεν ωφελεί, αν στην καρδιά κρύβεις το καλοκαίρι.

Κι ήρθες και στραπατσάρησες τα λόγια τα σοφά,
ήρθες κι αμέσως λιώσανε της χειμωνιάς τα χιόνια,
ήρθες και όταν έσφιξες το χέρι μου κρυφά,
ένιωσα πως εγύρισα στα δεκαοχτώ μου χρόνια,
στα δεκαοχτώ μου χρόνια.

Ήρθες και μου `φερες μαζί, μια ανθισμένη αμυγδαλιά,
ένα κλειστό τριαντάφυλλο και μιας δροσιάς σταγόνα,
ήρθες και δεν τα πρόσεξες τα γκρίζα μου μαλλιά,
ήρθες, λιακάδα ολόχρυση, στο ρίγος του χειμώνα.

Κι ήρθες και στραπατσάρησες τα λόγια τα σοφά,
ήρθες κι αμέσως λιώσανε της χειμωνιάς τα χιόνια,
ήρθες και όταν μου `σφιξες το χέρι μου κρυφά,
ένιωσα πως εγύρισα στα δεκαοχτώ μου χρόνια,
στα δεκαοχτώ μου χρόνια.