Πριν σου περάσει απ’ το μυαλό κάτι βιαστικό και αβάσιμο, άσε να σου πω δυο πράγματα που με τριγυρνάνε.

Φαίνομαι τόσο όμορφος τώρα που όλοι με κοιτάνε.
Θυμάσαι με πόσα ρούχα έκρυβα το σώμα μου;
Φαίνομαι τόσο όμορφος τώρα που όλοι με κοιτάνε

Πως μου την έσπαγε το λευκό παιδικό μου δέρμα και τα μικρά μου τα βυζιά.
Τρίβω τις ρώγες.Καυλώνω.Χύνω στο πάτωμα. Λερώνω.

Με χάιδευα παντού. Ακόμα και στα τριχωτά μου χέρια που ξέρεις πως πάντα τα σταυρώνω από ντροπή.

Κάποτε έλεγα δε με σιχαίνεστε και ένιωθα ότι ένα σύννεφο σκόνης με ακολουθεί παντού. Κάποτε έλεγα δε με σιχαίνεστε...
Τα όνειρα ακόμα μου λένε ότι δε σου αξίζω ζωή. Το λάθος σου ήμουν, κι όμως...

Νιώθω τόσο όμορφος τώρα που όλοι με ακούτε και θυμάμαι όταν δεν είχα φωνή.