Σ’ αγάπησα,
και τις πληγές σου τις γιάτρεψα,
την αγκαλιά σου τη λάτρεψα,
κι έλεγες ότι μ’ αγαπάς.
Με πρόδωσες,
τα όνειρά μου τα σκότωσες.
Αν θα τ’ αντέξω δε ρώτησες,
τώρα τι θες και με ζητάς;

Δεν υπάρχει τίποτα να σώσεις,
αφού δεν κατάφερες να δώσεις
λίγη αγάπη, λίγη.
Τώρα έχω φύγει.

Και μη ρωτήσεις πια για μένα
για να μάθεις νέα μου!
Έχω τελειώσει πια για σένα,
ζω την κάθε μέρα μου.
Και μη ρωτήσεις να με βρεις,
να επανορθώσεις δεν μπορείς.

Σε πίστεψα
και την καρδιά μου τη λήστεψα,
τη λογική μου αχρήστεψα,
μα ούτε που νοιάστηκες στιγμή.
Κουράστηκα,
πόσο πολύ δοκιμάστηκα,
μαζί σου καταδικάστηκα,
να είμαι πάντα μοναχή.