Ποιος φοβάται το σκοτάδι;…
εκεί μέσα που η ζωή σου εξαρτάται…
μια παράξενη εφηβεία που κοιμάται…
ένα όνειρο που μοιάζει φυλακή!…
Κι οι διαβάτες…
τυλιγμένοι με σατέν και αυταπάτες…
στη ζωή γυρνούν αδιάφορα τις πλάτες …
γράφουν τέλος ενώ είναι στην αρχή!…
Ποιος μιλάει;…
ποιος σε δρόμους τη φωνή του ακουμπάει;…
τοίχο τοίχο μες τη νύχτα περπατάει…
ποιος γυρεύει ένα χέρι να πιαστεί;…
Ποιος σ’ ακούει;…
ποιος στους άγραφους τους νόμους υπακούει;…
μια συνήθεια που αλήθειες αντικρούει…
ποιος ακόμα σ’ αγαπάει… και γιατί;…
Ποιος φοβάται το σκοτάδι;…
ποια σκιά μες τον καθρέφτη σου κοιτάζεις;…
μια σκιά που ολοένα και της μοιάζεις…
και στενεύει τα όρια της η ζωή….
Τι γυρεύεις;…
Ποιον παιδεύεις;…
Ποιο ταξίδι στ’ όνειρο σου δραπετεύεις;…
και ξυπνάς… και είσαι πάλι στην αρχή!…
Ποιος λυπάται;…
σε κερδίζει και σε χάνει και εξαρτάται …
από λόγια που ποτέ δεν είχες πει!…
Ποιος πεθαίνει;...
ποιος το σάπιο του κουφάρι ανασταίνει;…
ποιος αλήθεια σ’ αγαπάει και γιατί;….