Έρωτας πια δεν υπήρχε, μόνο πόνος και οργή
Στη ζωή μας δεν ανήκε, ειλικρίνεια και στοργή
Όλα έδειχναν το τέλος, κάποια μέρα πως θα’ ρθει
Στην καρδιά μου ένα βέλος, έγραφε καταστροφή

Προαίσθημα για σένα είχα εγώ
Αγάπη μου φοβόμουν να στο πω
Δεν ήθελα εσύ να πληγωθείς
Μια μέρα απ’ τη ζωή μου να χαθείς

Προαίσθημα για σένα είχα εγώ
Το κράταγα κρυφό τόσο καιρό
Προσπάθησα να βρω την αντοχή
Μα όλα γίναν στάχτη και βροχή

Ήταν προαίσθημα κακό, μέρες το είχα εγώ αυτό
Δεν ήθελα να το πιστέψω
Μα έλα που βγήκε αληθινό, κι όλα χαθήκαν στο λεπτό
Δεν ξέρω πως θα το αντέξω
Δεν ξέρω πως θα το παλέψω

Όνειρα καραδοκούσαν, στου μυαλού την ερημιά
Μέρα, νύχτα προσπαθούσαν, να με ρίξουν στα βαθιά
Ήθελαν να με ξυπνήσουν , για να δω πιο καθαρά
Κι ύστερα να μου θυμίσουν, πως θα ζούμε μακριά

Προαίσθημα για σένα είχα εγώ
Αγάπη μου φοβόμουν να στο πω
Δεν ήθελα εσύ να πληγωθείς
Μια μέρα απ’ τη ζωή μου να χαθείς

Προαίσθημα για σένα είχα εγώ
Το κράταγα κρυφό τόσο καιρό
Προσπάθησα να βρω την αντοχή
Μα όλα γίναν στάχτη και βροχή

Ήταν προαίσθημα κακό, μέρες το είχα εγώ αυτό
Δεν ήθελα να το πιστέψω
Μα έλα που βγήκε αληθινό, κι όλα χαθήκαν στο λεπτό
Δεν ξέρω πως θα το αντέξω
Δεν ξέρω πως θα το παλέψω

Μες στη μέση της ασφάλτου, σ’ ένα δρόμο σκοτεινό
Τα ερείπια του θανάτου, προμηνύουν το κακό
Το προαίσθημα που είχα, βγήκε τώρα αληθινό
Στα συντρίμμια εγώ σε είδα, να μου λες το σ’ αγαπώ