Χιόνι άρχισε πάλι
στην Βόρεια Θάλασσα να πέφτει•
με μισοφέγγαρο θαμπό.

Μοναχικά η βραχονησίδα ταξιδεύει
στην παγωμένη θάλασσα•
μοναχικός μαζί της κι έρημος
ο Πύργος της Αλκυόνης.

Αυτή την νύχτα οι άνεμοι φυσούν πιο δυνατά•
απ’ τα υπόγεια τα σκοτεινά του Πύργου•
μες απ’ το άντρο του Αιόλου.

Ανθρώπινα όντα αν εμφανιστούν,
μες απ’ το πουθενά,
στους άνεμους θα σκορπιστούν,
ή στην Άβυσσο μέσα θα χαθούν•
στο Βασίλειο του Νηρέα.

Με σκέψεις μέσα τους πολλές,
βαδίζουν με αργό ρυθμό,
στον Πύργο της Αλκυόνης.

Σκέψεις, βαθιά στο Είναι τους,
γεννούν αισθήματα παράξενα•

στην Άβυσσο αν χαθούν
ή στον αέρα αν σκορπιστούν•
αφού όλοι οι θνητοί φοβούνται το Άγνωστο.