(Φωνές γυναικών ξεχωριστές ενώ κουβαλούν με πανιά πέτρες)

Αυτές οι πέτρες!

Στον θάνατο να στείλουν!

Τους βάρβαρους επιδρομείς!

Που μ’ άγρια λύσσα ζωσανε την πόλη!

Εκδίκηση στον Χρόνο από πριν να πάρουμε!

Γι’ αυτά, που ίσως έρθουν!

Τις αιχμαλωσίες!

Τις σφαγές!

Τους βιασμούς!

Το παιδομάζωμα!

Για της σκλαβιάς τον τρόμο,
την πόλη που, ίσως, σκεπάσει!

Για τους προγόνους μας!

Που πάντα λίγοι, ενάντια σε πολλούς,
μες στους αιώνες πολεμούσαν!

Για το Μέλλον!

Για το Παρελθόν!

Για το φριχτό• απαίσιο, Τώρα!

Όλες Εκεί!

Στα Τείχη!

Τα πρωτόγονα αυτά όπλα στους φρουρούς ας δώσουμε!

(Όλες)

Κι απ’ έξω, οι εχθροί,
τον θάνατο,
με τρόπο πρωτόγονο να βρούνε!