Ρεύομαι σούσι κι ονειρεύομαι επανάσταση
καλοταϊσμένος περιμένω την ανάσταση,
είμαι γελοίος.
Στο διαδίκτυο απαγγέλω το κενό μου,
είμαι μεγάλος στο μικρό δωμάτιό μου,
άδειος και κρύος.
Στρίβω γωνία σαν μυρίσω χημικό,
μου είν’ αρκετό ν’ αγανακτώ μ’ αντηλιακό
μες στην Πλατεία.
Μεγαλουργώ στα λόγια κι από πράξη τίποτα
τι διαλέξεις, τι τσιγάρα, τι ποτά
στα καφενεία.
Στης Ρούμελης τ’ άγιο βουνό θέλω να βγω
μα ουτ’ ανηφόρα δεν αντέχω ν’ ανεβώ,
σα βόδι έγινα.
Είπα το σύστημα να μην υπηρετήσω,
έχω όμως δόσεις, πήρα δάνειο να χτίσω
σε Αθήνα κι Αίγινα.
Μικρός ορκίστηκα το κόσμο να αλλάξω
μα στα σαράντα μου είμαι ο κόσμος,
πού να ψάξω για τον ένοχο.
Ρεύομαι σούσι κι ονειρεύομαι επανάστηαση.
Είμαι επιτάφιος, με προσπέρασε η ανάσταση
κι ελπίδα δεν έχω.