Γίνε το ρούχο που φορώ
τις μέρες που πονώ,
γίνε το σώμα που θα μπω
τη νύχτα του έρωτά μας.
Γίνε αγάπη που μπορεί
και τη σιωπή να σπάσει,
μη φύγεις μόνη και χαθείς
σε άσχημο καιρό.

Δώσε μου μόνο ένα λεπτό
και θα με έχεις πάντα,
δώσε μου χάδι και φιλί
και πάντα θα `μαι χάδι.

Γίνε αέρας, φύσα με
και θα βρεθώ κοντά σου,
γίνε βαρκούλα με πανί
στο πέλαγο να `ρθώ.
Φεγγάρι γίνε, ήλιε μου
τη νύχτα να φωτίσεις
και πως πολύ με αγαπάς
σε με μη μαρτυρήσεις.

Μόνο λαχτάρα τη στιγμή,
την ώρα που σε παίρνω
κι έλα να νιώσουμε κι οι δυο
της αρετής τα κάλλη.