Υπάρχει σου λέω ακόμα ελπίδα
το ξέρω, στα μάτια των ανθρώπων την είδα.
Έχουν πια βαρεθεί κάθε μέρα ψαλίδι,
για φτηνό τους παιχνίδι να μας έχουν οι λίγοι.
Η θητεία εδώ κάποια μέρα θα λήξει,
τι θα αφήσουμε πίσω μόνο χάος και θλίψη.
Για χαζούς μας περνάν μα τους πήραμε πρέφα.
όπου βλέπεις σφαλιάρα μάζεψέ τα και τρέχα.
Φτάνει ως εδώ, θέλω να βγω απ’ τ’ αδιέξοδο τώρα,
έχω πια βαρεθει, πάμε όλοι μαζί ν’ αλλάξει κάτι στη χώρα.
Διακοπές σε σκηνή ή αλλιώς στην Αλίμου
δεν υπάρχει μαλλί, εδώ μιλάμε για θρήνο.
Όλα αυτά που περνάω μαθήματά μου ας γίνουν,
τώρα βλέπω τις πόρτες μία μία να κλείνουν.
Σόρρυ φίλε χρωστάς, σόρρυ φίλε δεν έχω,
βάρα αλύπητα μπος λίγο ακόμα αντέχω.
Η ζωή, τα δεσμά, τα δεσμά, η ζωή μου
αϊ παράταμαι πια στην καμμένη τη γη μου.