Μπλέ μολυβί, σύννεφο γκρι,
άνεμος φέρνει κρυφή προσμονή,
νύχτα ψυχρή πέφτει θαμπή,
ριγάει το πάτωμα στην επαφή.

Γόβα ψηλή, γάμπα χυτή,
μες στο μετάξι θεά σκωπτική,
μάτια σκειστά, μπλε μολυβί
είν’ ο Νοέμβρης πληγή ανοιχτή.

Φως αμυδρό των αστεριών,
θέα στη θάλασσα των ποιητών,
πιάνο με ουρά, κρίνοι λευκοί,
του φθινοπώρου το βαλς ενοχή.

Αρχίζει ο χορός, την οδηγεί,
στο βλέμμα χάνεται, λιώνει και ζει,
μάτια κλειστά, μπλε μολυβί,
είν’ ο Νοέμβρης πληγή ανοιχτή.