Εγκλωβισμένος στου καιρού το ναυάγιο
προσπαθώ να πατήσω στα θαύματα.
Τούτες τις μέρες πού να βρεις έναν άγιο
να σου πει την αλήθεια κατάματα.

Παρατημένος στου καιρού τα ξεσπάσματα,
μια εδώ, μια εκεί, μια στα σύνορα,
παιχνίδι παίζω ο θνητός με τα θαύματα
μήπως και βρω το χαμένο μου ήρωα.

Βουλιάζω αργά, χαϊδεύω τα κύματα
κι ούτε οι Θεοί δεν ακούν τα μηνύματα.
Πώς τα φέραν του καιρού τα χτυπήματα
να είμαστε μια θύτες, μια θύματα.

Όλοι μαζί και όλοι μόνοι
σε ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει,
συνοδοιπόροι σε αντίθετες τροχιές,
αναζητάμε στο αύριο το χθες.

Πάντα μαζί και πάντα μόνοι
στην ίδια τρέλα που νικάει και σκοτώνει,
στην ίδια μάχη που ψάχνει νικητή,
ισορρροπούμε τυφλά στη ζωή.

Βουλιάζω αργά, χαϊδεύω τα κύματα......