Πάθος, σε μισώ,
μου σκοτώνεις αυτό που τόσο αγαπώ,
είσαι μια ψεύτικη φωτιά,
σβήνεις απότομα, τόσο ξαφνικά,
παγώνεις το κορμί και την καρδιά.

Μα τω Θεώ, τα πάντα προσπάθησα,
"τί άλλο να κάνω", σε ρωτώ,
πώς θα `θελα ένα θαύμα να γινόταν
να ξανάμαστε μαζί, όπως παλιά.

Θα πεθάνω αν σε χάσω,
μακριά σου δεν υπάρχω εγώ,
δεν μπορώ να προσπεράσω
κάτι τόσο ιδανικό,
τι κι αν το πάθος έχει σβήσει πια για πάντα,
εγώ θα σ’ αγαπώ.

Πάθος, σε μισώ,
καταστρέφεις ό,τι έχω χτίσει τόσον καιρό,
μου παίρνεις τα πάντα ξαφνικά
τόσο απάνθρωπα, τόσο σκληρά,
αφήνεις άδεια την καρδιά.

Μα τω Θεώ, τα πάντα προσπάθησα,
"τί άλλο να κάνω", σε ρωτώ,
πώς θα `θελα ένα θαύμα να γινόταν
να ξανάμαστε μαζί, όπως παλιά.

Θα πεθάνω αν σε χάσω,
μακριά σου δεν υπάρχω εγώ,
δεν μπορώ να προσπεράσω
κάτι τόσο ιδανικό,
τι κι αν το πάθος έχει σβήσει πια για πάντα,
εγώ θα σ’ αγαπώ.

Δεν μπορώ να προσπεράσω
κάτι τόσο ιδανικό,
τι κι αν το πάθος έχει σβήσει πια για πάντα,
εγώ θα σ’ αγαπώ.