Ηρθες σαν χελιδόνι στην αυλή,
με μάγεψες με αηδονιού φωνή,
άνοιξη ψυχής και καλοκαίρι,
αχ, παραμύθι ζω με σένα ταίρι.

Φεύγεις με την πρώτη τη βροχή,
Σεπτέμβρη και φθινόπωρου αρχή,
μ’ άφησες με μάτια δακρυσμένα,
αχ, δεν μπορώ να ζω χωρίς εσένα.


Χελιδόνι πάρε με μαζί,
η αγάπη σου μη με ματώσει,
ειν’ ο χωρισμός βαθιά πληγή,
δε μπορεί η καρδιά να τη σηκώσει,
χελιδόνι πάρε με μαζί.


Κέντησες τη φωνή σου στην ψυχή,
άφησες την καρδιά να αιμορραγεί,
πόνος αβάσταχτος που με κυκλώνει,
αχ, η φυγή σου τώρα χελιδόνι.

Σύννεφα στην καρδιά μου και βροχή,
ματιά απελπισμένη και θολή,
δε μπορώ με την ανάμνησή σου,
αχ, χελιδόνι πάρε με μαζί σου.