Μια μέρα ξύπνησα κορίτσι
Είχα παιχνίδια και στολίδια, κοκαλάκια στα μαλλιά
Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου
Έγραφε μόνο τ’ όνομά μου κι είχα αφήσει τα κλειδιά
Κι όποιος μου ζήταγε αγάπη εγώ του άνοιγα να μπει
Να βρει μια ήσυχη γωνιά να ζεσταθεί, ν’ αγαπηθεί.

Μια μέρα ξύπνησα γυναίκα
Με eyeliner, bijoux και άγχος αν είμαι παχιά
Άλλαξα πόρτα στην καρδιά μου
Ήτανε τάχα μου ασφαλείας, πάλι άφησα κλειδιά
Κι όποιος μου ζήταγε αγάπη εγώ του επέτρεπα να μπει
Να βρει μια ήσυχη γωνιά να σκεπαστεί, ν’ αγαπηθεί.

Μια μέρα ξύπνησα μητέρα
Να κυνηγάω το ρολόι, να βολέψω το παιδί
Δεν είχε πόρτα η καρδιά μου
Από το φόβο μη σκοντάψει, είχε καιρό καταργηθεί
Κι όσο μου ζήταγε αγάπη εγώ του φώναζα να μπει
Να βρει μια ήσυχη γωνιά να κοιμηθεί, ν’ αγαπηθεί.

Μια μέρα ξύπνησα όμως μόνη
Είχαν οι έρωτες ξεβάψει, είχε σπουδάσει το παιδί
Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου
Είχε χαρτιά, λογαριασμούς και μια δικαστική εντολή
Και είπα να ζητήσω αγάπη πρώτη φορά για μια στιγμή
Μα δεν υπήρχε πια κανείς για να μου δώσει
Είχανε όλοι κουραστεί.

Μια μέρα ξύπνησα κορίτσι
Μια μέρα ξύπνησα γυναίκα
Μια μέρα ξύπνησα μητέρα
Μια μέρα ίσως να υπάρξει μια στιγμή…

Μια μέρα ξύπνησα κορίτσι
Μια μέρα ξύπνησα γυναίκα
Μια μέρα ξύπνησα μητέρα
Μια μέρα ίσως να υπάρξει μια στιγμή
Που θα `χω αγαπηθεί
Θα `χω αγαπηθεί.

Μια μέρα ξύπνησα κορίτσι
Μια μέρα ξύπνησα γυναίκα
Μια μέρα ξύπνησα μητέρα
Μια μέρα… ξύπνησα.