Άγρια φωτιά καίει βαθιά μέσα στο σώμα μου
βουτάει απ’ τα μάτια στο κενό όλη η ζωή μου
ποδοπατήθηκαν οι λέξεις μες το στόμα μου
τρέχοντας ψάχνουνε την έξοδο κινδύνου.

Σαράντα χρόνια αυτό το σώμα εδώ να φλέγεται
πέφτουν κομμάτια του στο χώμα φτιάχνουν χάρτες
είναι μυστήριο πώς ακόμα εδώ όρθιο στέκεται
κι από τις στάχτες πώς γεννά νέες αγάπες.

Τίποτα δεν το τελειώνει ο χρόνος
όλα τελειώνουν μοναχά όταν δεν μας νοιάζει άλλο πια.

Άγρια φωτιά καίει τα πάντα μα δεν πιάνεται
μέσα της καίγεται ο φόβος και ο πόνος
λένε τα χρόνια όταν περνούν η φλόγα χάνεται
μα αν την κρατήσεις ζωντανή πεθαίνει ο χρόνος.

Όμορφα καίγονται τα πιο αθώα σώματα
αυτά που η απάτη καθαρά έχει αφήσει
δεν καταστρέφει αυτή η φωτιά, δεν καίει όνειρα
τα όνειρα καίγονται μονάχα άμα θα σβήσει.

Τίποτα δεν το τελειώνει ο χρόνος
όλα τελειώνουν μοναχά όταν δεν μας νοιάζει άλλο πια.