Έξω από μένα ο άγιος που ψάχνεις
έξω από μένα ο ήρωας της αγάπης
δεν είμαι κάτι ονειρικό, εγώ είμαι ότι είμαι εγώ.

Άμα μετρούσα μια φορά τα τόσα σφάλματά μου
δε θα μου φτάνανε τα δάχτυλά μου πια.
Είναι αμέτρητα βουνά τα λάθη τα βαριά μου
όμως δε σου `κρυψα ούτε ένα μια φορά
όλα ανοιχτά μπροστά σου.

Όλος δικός σου κι ο λίγος κι ο μεγάλος,
όλος δικός σου κι αυτός που κλαίει κι ο άλλος.
Κι όλοι οι κρυμμένοι μου εαυτοί
για σένανε κι αυτοί
κι αυτοί για σένα ζουν καρδιά μου.

Όλος δικός σου κι ο φταίχτης κι ο ριγμένος,
όλος δικός σου το ατσάλι κι ο σπασμένος.
Κι όλοι οι κρυμμένοι μου εαυτοί
για σένανε κι αυτοί.

Όχι δεν είμαι αυτός που δε λυγίζει
όχι δεν είμαι ο βράχος που σου αξίζει
δεν είμαι κάποιος να τον πας
στους φίλους που αγαπάς.

Άμα μετρούσα μια φορά τα τόσα σφάλματά μου
δε θα μου φτάνανε τα δάχτυλά μου πια.
Είναι αμέτρητα βουνά τα λάθη τα βαριά μου
όμως δε σου `κρυψα ούτε ένα μια φορά
όλα ανοιχτά μπροστά σου.

Όλος δικός σου κι ο λίγος κι ο μεγάλος,
όλος δικός σου κι αυτός που κλαίει κι ο άλλος.
Κι όλοι οι κρυμμένοι μου εαυτοί
για σένανε κι αυτοί
κι αυτοί για σένα ζουν καρδιά μου.

Όλος δικός σου κι ο φταίχτης κι ο ριγμένος,
όλος δικός σου το ατσάλι κι ο σπασμένος.
Κι όλοι οι κρυμμένοι μου εαυτοί
για σένανε κι αυτοί
και πίσω απ’ όλα μόνο μια ψυχή.