Η μούσα μου είναι αμερικάνα
Και σκέφτεται στα αγγλικά
Φοβάται όμως τ’ αεροπλάνα
Γι’ αυτό δεν πάει πουθενά.

Έχει ταλέντο έχει τρόπους
Μα έχει λίγη προφορά
Και γράφει στίχους που εγείρουν
Ποικίλα συναισθήματα.

Με το ένα πόδι στα ωδεία
Και στη Δραματική Σχολή
Και με το άλλο στην Πρεσβεία
Να φύγω για Αμερική.

Πατρικοδίαιτος και ρέστος
Μέχρι τα είκοσι επτά
Και οι δικοί μου να με λένε
Ψωνάρα και τεμπελχανά.

Μα όπου κι αν κοιτάξω
Μέσα είσαι εσύ
Χρώματα, ιστορίες, στίχοι, μουσική
Κι έτσι για να σκάσουνε και μερικοί
Θα σε πάω μια μέρα στην Αμερική.

Κληρώθηκα στη λοταρία
Για πράσινη κάρτα και δουλειά
Όμως μια λάθος συγκυρία
Με κράτησε στα πατρικά.

Και ο πατέρας μου να λέει
« Όλα τα είχε η Μαριορή
Δεν πα να βγάλεις κάνα φράγκο
Που μου θέλεις και Αμερική»
Εγώ να γράφω μελωδίες
Και προχώ στιχάκια αγγλιστί
Κι οι ειδικοί να με φωνάζουν
Ατάλαντο οπορτουνιστή.

Με τούτα κι άλλα έχει τρομάξει
Η μούσα μου πάρα πολύ
Μα έλα εγώ που έχω λυσσάξει
Να φτάσω ως την κορυφή.

Όπου κι αν κοιτάξω
Μέσα είσαι εσύ
Χρώματα, ιστορίες, στίχοι, μουσική
Κι έτσι για να σκάσουνε και μερικοί
Κάποτε θα λάμψω στην Αμερική.