Χτίζω στις θάλασσες ναούς να λειτουργήσω.
Κλέβω απ’ τον ήλιο τη φωτιά να ζεσταθώ
κι από τα γράμματα το «Άλφα» να υμνήσω,
για σένα κόσμε που δεν έχεις τελειωμό.

Παίρνω τον ήχο απ’ τη σιωπή σου καταιγίδα,
να κρυφακούσω του Θεού το μυστικό,
για των ανθρώπων την παράξενη τη μοίρα,
που ΄χει το φως γι αρχή, μα τέλος τραγικό.