Ξυπνάω πάντα πρωί με κύκλους στα μάτια
απ’ το ποτό τα τσιγάρα ο νους μου κοματια
γύρω τα φώτα της μέρας με βγάζουν γριζο
και σαν σκιά περιμένω να ξανάρθει ελπίζω.

Να ξανάρθει η θέα ζωή να μου δώσει
να με γεμίσει μ’ αστέρια να με νυχτώσει
η μέρα τάχα γελάει το χάλι της
μα την αλήθεια ζηλευει τα καλλη της.

Ελα νύχτα για να πω καληνύχτα στη μέρα
στην αγάλια σου να κοιμηθεί
να ξαποστάσει να ονειρευτει
για να τα βγάλει πέρα
έλα νύχτα και πάρε τη μέρα.

Λένε τη νύχτα όσοι ζουν πως αμαρτάνουν
δεν ξέρουν λένε να ζουν και χρόνια χάνουν
μα καπιος μου’ πε στα μάτια τον ήλιο δες
κι επιτα δες το φεγγαρι και πες μου τι θες.