Υποκρισία, λάθος, ψέμα, ανοησία
τα όσα για σένα γράφουν τα βιβλία.
Δεν εχρειάστηκε καμιά δοκιμασία
για ν’ αποχτήσεις την αγιοσύνη
και νά `χεις έτσι αιώνια βασιλεία,
εσύ που, πρώτος, μες στου πόλεμου την δίνη,
είδες στον ύπνο σου, στον ουρανό ένα βράδυ,
σταυρού ζωοποιού, νικοποιό σημάδι...

Έβαλες τότε αμέσως και του Χριστού την πίστη
στο Πάνθεο, ισάξια με όλα τ’ άλλα μέλη,
με Δία, Μίθρα, Ρά, Ίσιδα και Κυβέλη.
Ακόμη και το δόγμα μας με προσταγή σου εκτίσθη
κι έγινες έτσι ο πρώτος της πίστης μας σωτήρας,
του νόμου εσύ ο ρυθμιστής και κύριος της μοίρας.

Ό,τι λοιπόν κι αν γράψουν, Ό,τι τώρα κι αν γίνει
θα `σαι πάντα για μας ο Άγιος Κωνσταντίνος
και τ’ όνομά σου, εικόνα αλώβητη θα μείνει,
ανθός κατάλευκος, και άσπιλο σαν κρίνος.