Είσαι το χώμα, είμαι νερό,
είσαι πληγή, είμαι το αίμα.
Απόψε μην ακούς κανένα,
μην φεύγεις τόσο βιαστικά μείνε για μένα.

Είσαι φωτιά, είμαι ο καπνός,
είσαι ο ουρανός, είμαι τα αστέρια.
Κι αν οι χειμώνες, μου γεράσουνε τα χέρια
θα είμαι εδώ να σε κρατώ.

Λείπεις και είναι λες και αλλάζει ο κόσμος
όλα, άνω κάτω ξανά.
Κάνω τα πάντα, όλα να τα ζήσω, τ `ακούς,
για ακόμα μια φόρα.

Στην αγκαλιά σου θέλω απόψε να αράξω
να ακούσω πάλι την καρδιά σου δυνατά να χτυπά.
Και να γυρίσεις να μου πεις μ’ ένα χάδι
πως την αγάπη μας, κανείς δεν νικά.

Είσαι το δάκρυ, είμαι ο λυγμός
και κλάμα αν γίνεις καταρρέω.
Είσαι επικίνδυνη, απότομη στροφή
είσαι του δρόμου η μουσική που ακούω και κλαίω.

Είσαι φωτιά, είμαι ο καπνός,
είσαι ο ουρανός, είμαι τα αστέρια.
Κι αν οι χειμώνες, μου γεράσουνε τα χέρια
θα είμαι εδώ να σε κρατώ.

Λείπεις και είναι λες και αλλάζει ο κόσμος
όλα, άνω κάτω ξανά.
Κάνω τα πάντα, όλα να τα ζήσω, τ `ακούς,
για ακόμα μια φόρα.

Στην αγκαλιά σου θέλω απόψε να αράξω
να ακούσω πάλι την καρδιά σου δυνατά να χτυπά.
Και να γυρίσεις να μου πεις μ’ ένα χάδι
πως την αγάπη μας, κανείς δεν νικά.